Inhoud
Clochard Rico houdt het in Parijs voor gezien wanneer zijn maatje Titi in een metrostation sterft. De kou en het zwerversbestaan hebben hem uitgeput. Rico besluit Parijs te verlaten en naar het zuiden te trekken. Als je dan toch moet sterven, dan liever in de zon. Onderweg overdenkt Rico de mislukkingen in zijn leven. Zijn scheiding en stukgelopen liefdes, zijn zoon Julien, die hij niet meer mag zien. Hij bedenkt hoe hij van het ene in het andere is gerold en uiteindelijk op straat is beland. Een positieve noot zijn zijn zoete herinneringen aan zijn allereerste geliefde, Léa. Zou hij haar terugvinden in Marseille?
Blijft er nog iets over van die mooie herinneringen aan de voet van de vuurtoren van Marseille? Op weg van Parijs via Avignon naar Marseille ontmoet Rico meerdere verloren zielen, verslagen door het leven. Zelf blijft hij doorgaan, tot hij in Marseille arriveert.

Auteur
Een schrijver die meer dan eens aan Simenon doet denken.’-De Morgen

Jean-Claude Izzo (1945-2000) heeft naast zijn dichtbundels – hij was in de eerste plaats dichter- diverse romans en novellen geschreven. En zijn vermaarde Marseille-trilogie, waarin hij de nauwe kaders van de thriller heeft doorbroken en er een ‘sociale, metafysieke en esthetische’ dimensie aan heeft gegeven. In bijna al zijn werk speelt de stad Marseille een belangrijke rol, hij wordt dan ook wel de literaire kroniekschrijver van de stad Marseille genoemd. Hij was wars van een hiërarchische indeling in genres van de literatuur; zijn misdaadtrilogie schreef hij ‘omdat de misdaadroman een prachtig middel is om de complexe werkelijkheid te beschrijven.’ Sindsdien is zijn naam gevestigd. Zijn werk is in vele talen vertaald. Hij heeft zich beziggehouden met, of was medebedenker van, de organisatie van diverse literaire festivals. 

Izzo was een geëngageerd schrijver, in al zijn werk klinkt opstand en verontwaardiging door over politieke en sociale misstanden. Onder de vele reacties bij zijn overlijden was ook die van de Franse minister van Cultuur en Communicatie, Mme Trautmann, die hem eer wilde betuigen: ‘Door de misdaadroman te kiezen als uitdrukkingsmiddel, heeft hij niet alleen duizenden mensen het plezier van lezen laten ontdekken, maar ook velen kennis laten maken met een wereld waar ze het bestaan niet van kenden.’

Recencies
– ‘Izzo vindt de juiste woorden en het perfecte ritme om van Rico’s penibele wedervaren, dat makkelijk een moraliserende vertelling had kunnen worden, een zowel vlotlezende als aangrijpende roman te maken. Tegelijkertijd is dit verhaal een maatschappelijk relevant document waarin op pertinente wijze het leven op straat in de verf wordt gezet. Een dubbele aanrader dus.’ –Bart van Loo

– ‘De bekende Franse schrijver van misdaadromans, meestal met Marseille als achtergrond, heeft in dit boek het milieu en het leven van daklozen als onderwerp genomen. Het is geen misdaadroman, maar een sociale roman in de trant van Simenon. Hoofdpersoon is de aan lager wal geraakte Rico die na de dood van zijn straatmakker in een Parijs metrostation besluit naar zonnig Marseille en zijn eerste geliefde terug te gaan. Op zijn zwerftocht komt hij in aanraking met allerlei randfiguren: illegalen, verschoppelingen, criminelen. Hij zakt steeds verder weg in een droomwereld. In Marseille sterft hij. Met mededogen en aandacht geschreven, soepel lopend verhaal met veel dialoog en weinig populair taalgebruik. Goed gekozen omslag, vrij kleine druk. ‘ -Drs. M. Bartelink-van Geene © NBD Biblion